Rak nerki
prof. dr hab. Cezary Szczylik, kierownik Kliniki Onkologii, Wojskowy Instytut Medyczny:
Wybór terapii zależy od wielu czynników, jak wiek pacjenta i schorzenia towarzyszące, ale też solidne dowody skuteczności leczenia oraz doświadczenie lekarza. Prowadzone aktualnie badania, z których część przedstawiono na ASCO, dowodzą, że efekty działania poszczególnych nowych leków są ze sobą porównywalne. Sukcesy obserwuje się też w immunoterapii: leczeni inhibitorami punktu kontrolnego chorzy żyją dłużej mimo progresji choroby.
Decyzja o wyborze leku spośród kilku o podobnej efektywności powinna należeć do lekarza. Jednak w Polsce część nowoczesnych leków o udowodnionej skuteczności nie jest dostępna, a kryteria włączenia pacjenta do programów lekowych bardzo wąskie.
Powikłania leczenia raka nerki
dr n. med. Beata Jagielska, z-ca dyrektora ds. Lecznictwa Otwartego i Rozliczeń Świadczeń Zdrowotnych, Centrum Onkologii Instytut w Warszawie:
Mimo różnych punktów uchwytu leków onkologicznych ich działania niepożądane są podobne. Najczęściej należy do nich biegunka, zmęczenie oraz nadciśnienie. Paradoksalnie, ich wystąpienie stanowi dobry czynnik rokowniczy, świadczy bowiem o odpowiedzi organizmu na leczenie. Trzeba jednak odróżnić objawy niepożądane od sygnałów o wystąpieniu innej choroby, np. zmęczenie od depresji.
Dlatego bardzo ważna jest komunikacja lekarza z pacjentem i przygotowanie chorego na takie objawy, zapoznanie z mechanizmami działaniu leku, współpraca z kardiologiem oraz wsparcie psychologa. W ten sposób można zapobiec przerwaniu terapii, co mogłoby zniweczyć jej efekty.
Rak pęcherza
dr n. med. Wojciech Rogowski, kierownik Kliniki Urologii i Urologii Onkologicznej, Szpital MSWiA w Warszawie:
Co roku w Polsce notuje się około 7 tys. zachorowań i 3,4 tys. zgonów na raka pęcherza. Leczenie rozpoczyna się zbyt późno, czemu winien jest brak świadomości zarówno wśród lekarzy, jak i pacjentów. Podstawowe objawy, do których należy przede wszystkim krwiomocz, są lekceważone i traktowane jako symptom infekcji.
Diagnostyka tej choroby polega na badaniu ogólnym i posiewie moczu, usg i ewentualnej cystoskopii, a następnie na histopatologicznym zbadaniu guza po usunięciu go drogą przezcewkowej elektroresekcji. W leczeniu, zależnie od liczby zmian i stopnia ich agresywności, stosuje się wlewki dopęcherzowe. W postaci naciekającej wycina się pęcherz wraz z węzłami chłonnymi i narządem rodnym bądź gruczołem krokowym.
Rak jądra - leczenie i co dalej?
prof. dr hab. med. Paweł Wiechno, Klinika Nowotworów Układu Moczowego Centrum Onkologii - Instytut w Warszawie:
Rak jądra to najczęstszy nowotwór u mężczyzn w wieku 20-44 lat. Leczenie najczęściej jest skuteczne, a współczynnik zgonów niewielki. Jednak terapia niesie ze sobą wiele niepożądanych skutków, do których należą problemy z płodnością. Dlatego pacjentom należy przed rozpoczęciem leczenia proponować krioprezerwację nasienia.
Inny negatywny skutek leczenia raka jądra to niedobór testosteronu, który sprzyja zespołowi metabolicznemu. Pacjenci z obniżonym stężeniem androgenów częściej cierpią na miażdżycę i depresję, a ich układ hormonalny przez wiele lat nie jest w stanie spełniać swoich funkcji.
Rak prostaty
dr n. med. Roman Sosnowski, Klinika Nowotworów Układu Moczowego, Centrum Onkologii-Instytut w Warszawie:
Obecnie wybór terapii raka prostaty zależy nie od wieku pacjenta, ale od przewidywanej dalszej długości jego życia, a więc chorób współistniejących. Radykalne leczenie proponuje się chorym, którzy mają przed sobą co najmniej 10 lat życia. Na badania profilaktyczne, czyli per rectum i PSA, mężczyźni powinni zgłaszać się mimo braku objawów, bo dolegliwości pojawiają się dopiero w rozsianej postaci tego nowotworu.
Przy niskim ryzyku rozwoju choroby nie podejmuje się leczenia, a jedynie aktywną obserwację. Zarówno w leczeniu chirurgicznym, jak i w radioterapii dąży się do coraz większej precyzji, a więc terapii celowanej. Takie podejście minimalizuje późniejsze skutki uboczne, jak nietrzymanie moczu czy impotencja.
Rak prącia
dr n. med. Andrzej Łęcki, specjalista urolog:
W Europie i Ameryce Północnej rak prącia należy do najrzadszych nowotworów złośliwych. W Polsce w r. 2012 stwierdzono 218 jego przypadków. Zachorowalność jednak rośnie wskutek wzrostu zakażeń HPV przy jednoczesnym spadku liczby obrzezań. HPV, stulejka, stany zapalne i brak higieny osobistej to najczęstsze czynniki ryzyka choroby, a obrzezanie to czynnik ochronny.
Ponad 95 proc. przypadków stanowi rak płaskonabłonkowy, rzadko dający przerzuty do pęcherza, prostaty i odbytnicy. W diagnostyce biopsja guza pierwotnego decyduje o dalszym postępowaniu. Nie ustalono jeszcze roli markerów nowotworowych w tym schorzeniu. W leczeniu stosuje się chirurgię, chemio- i radioterapię. Pięcioletnie przeżycie dotyczy 64 proc. pacjentów.
Rak jajnika
prof. dr hab. n. med. Mariusz Bidziński, dyr. ds. medycznych, Szpital Praski w Warszawie:
Rak jajnika ciągle jest nowotworem o złych rokowaniach - mimo poprawy wskaźnika pięcioletnich przeżyć. Przyczynę tego stanowi stopień zaawansowania choroby w momencie postawienia diagnozy. Na to z kolei ma wpływ brak zarówno charakterystycznych objawów, jak i przesiewowych programów wykrywania.
Zaledwie u 15 proc. pacjentek stwierdza się odpowiedzialne za chorobę mutacje genów. Test OVA-1, będący kombinacją pięciu markerów, nie jest jeszcze w Polsce zaakceptowany do powszechnego stosowania. Największe szanse na wydłużenie przeżycia mają pacjentki ośrodków, specjalizujących się w leczeniu tego nowotworu.
|